Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

распутать

совер.

1) (снять путы) распутаць

2) (привести в порядок запутанное) перен. разблытаць

распутаться

1) распутацца

2) перен. разблытацца

распутица

жен. бездарожжа, -жжа ср., бездараж, -жы жен.

распутник

распуснік, -ка муж.

распутница

распусніца, -цы жен.

распутничать

несовер. распуснічаць

распутность

распуснасць, -ці жен.

распутный

распусны

распутство

ср. распуста, -ты жен.

распутывание

1) распутванне, -ння ср.

2) разблытванне, -ння ср.

см. распутывать