Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разжаливаться

возвр., страд. разжальвацца, расчульвацца

разжалобить

совер. разг. разжаліць, разжалобіць, расчуліць

разжалобиться

разг. разжаліцца, разжалобіцца, расчуліцца

разжалобленный

разжалены, разжалоблены, расчулены

разжалование

разжалаванне, -ння ср.

разжалованный

разжалаваны

разжаловать

совер. воен. уст. разжалаваць

разжатый

1) расціснуты, разняты

2) расшчэплены, разняты

растулены

3) распушчаны, адпушчаны, паслаблены

см. разжать

разжать

совер.

1) (кулак) расціснуць, раскамячыць, разняць

2) (зубы) расшчапіць, разняць

(губы) растуліць

3) (пружину и т.п.) распусціць, адпусціць, паслабіць

разжаться

1) (о кулаке) расціснуцца, раскамячыцца, разняцца

2) (о зубах) расшчапіцца, разняцца

(о губах) растуліцца

3) (о пружине и т.п.) распусціцца, адпусціцца, паслабіцца