Verbum

раздражительный

раздражняльны

зласлівы

раздражить

совер.

1) физиол. раздражніць

2) (рассердить) раззлаваць

раздражніць

раздражиться

1) раздражніцца

2) (рассердиться) раззлавацца, раздражніцца

раздразнённый

раздражнены, расцвелены

раздразнивать

несовер. раздражніваць

раздразнить

совер. раздражніць

раздраконивать

несовер. прост. раздраконьваць

раздраконить

совер. прост. раздраконіць

раздробить

совер.

1) (размельчить) раздрабіць, раздрабніць, раскрышыць, мног. параскрышваць

(повредить, разбить) раструшчыць

2) (расчленить) раздрабіць, раздрабніць

раздробить силы — раздрабіць сілы

3) мат. раздрабіць

раздробиться

1) (размельчиться) раздрабіцца, раздрабніцца

2) (расчлениться) раздрабіцца, раздрабніцца

3) мат. раздрабіцца