Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раздражать

несовер.

1) физиол. раздражняць

раздражать нервы — раздражняць нервы

раздражать аппетит — раздражняць апетыт

2) (сердить) злаваць, раздражняць

это меня раздражает — гэта мяне злуе (раздражняе)

раздражаться

1) злаваць, злавацца, раздражняцца

2) страд. раздражняцца

злавацца

см. раздражать

раздражающий

1) прич. які (што) раздражняе

які (што) злуе

см. раздражать

2) прил. раздражняльны

раздражение

ср.

1) физиол. раздражненне, -ння ср.

2) злосць, -ці жен., раздражненне, -ння ср.

раздражённость

1) физиол. раздражнёнасць, -ці жен.

2) зласлівасць, -ці жен., раздражнёнасць, -ці жен.

раздражённый

1) раздражнёны

2) раззлаваны, раздражнёны

см. раздражить

раздражимый

1) раздражняльны

2) зласлівы, раздражняльны

см. раздражать

раздражитель

физиол. раздражняльнік, -ка муж.

раздражительно

нареч. раздражняльна

зласліва

раздражительность

раздражняльнасць, -ці жен.

зласлівасць, -ці жен.