Verbum

скрипач

скрыпач, -ча муж.

скрипачка

скрыпачка, -кі жен.

скрипение

скрыпенне, -ння ср., рыпенне, -ння ср.

скрыпанне, -ння ср., рыпанне, -ння ср.

скрипеть

несовер.

1) (издавать скрип) скрыпець, рыпець

скрыпаць, рыпаць

снег скрипит под ногами — снег скрыпіць (рыпіць, рыпае) пад нагамі

2) перен. (жить кое-как) разг. шутл. ліпець, скрыпець

скрипичный

муз. скрыпічны

скрипичный ключ — скрыпічны ключ

скрипичный концерт — скрыпічны канцэрт

скрипка

муз. скрыпка, -кі жен.

играть первую скрипку — іграць першую скрыпку

скрипнуть

совер. однокр. скрыпнуць, рыпнуць

см. скрипеть

скрипун

зоол. скрыпун, -на муж.

скрипучий

разг. скрыпучы, рыпучы, рыплівы

скроенный

скроены