сдержать
совер. в разн. знач. стрымаць
сдержать лошадь — стрымаць каня
сдержать натиск противника — стрымаць націск праціўніка
сдержать смех — стрымаць смех
сдержать обещание — стрымаць абяцанне
сдерживание
прям., перен. стрымліванне, -ння ср.
сдерживать
несовер. в разн. знач. стрымліваць
см. сдержать
сдерживаться
возвр., страд. стрымлівацца
сдерживающий
1) прич. які (што) стрымлівае
2) прил. стрымальны
сдерживающее начало — стрымальны пачатак