разбитый
в разн. знач. разбіты
разбитая чашка — разбіты кубак
разбитая машина — разбітая машына
разбитая голова — разбітая галава
разбитая жизнь перен. — разбітае жыццё
разбитый враг — разбіты вораг
разбитый параличом — разбіты паралічам
разбитые доводы — разбітыя довады
книга разбита на главы — кніга разбіта на раздзелы
сад, разбитый на склоне горы — сад, разбіты на схіле гары
чувствовать себя разбитым — адчуваць сябе разбітым
оказаться у разбитого корыта — застацца ля разбітага карыта
разбить
совер. в разн. знач. разбіць, мног. паразбіваць
(о параличе — ещё) спаралізаваць
(о деньгах — ещё) прост. размяніць
(расстроить — ещё) разг. разладзіць
разбить стекло — разбіць шкло
разбить врага — разбіць ворага
разбить надежды — разбіць надзеі
разбить сад — разбіць сад
разбить лагерь — разбіць лагер
разбить сделку — разбіць (разладзіць) здзелку
его разбил паралич — яго разбіў параліч, безл. яго спаралізавала
разбить сердце — разбіць сэрца
разбиться
в разн. знач. разбіцца, мног. паразбівацца
(разделиться — ещё) раздзяліцца
семья разбилась — сям’я разбілася (раздзялілася)
разбиться в лепёшку — разбіцца ў дошку (блін)
разбойник
прям., перен. разбойнік, -ка муж.
разбойница
разг. шутл. разбойніца, -цы жен.