Verbum

сонаниматель

юр. сунаймальнік, -ка муж.

сонант

лингв. санант, -та муж.

сонаследник

юр. сунаследнік, -ка муж., суспадчыннік, -ка муж.

сонаследница

сунаследніца, -цы жен., суспадчынніца, -цы жен.

сонаследовать

(кому-чему, с кем-чем) юр.

1) совер. стаць наследнікам (наследніцай) сумесна з кім-небудзь, стаць суспадчыннікам (суспадчынніцай)

2) несовер. быць наследнікам (наследніцай) сумесна з кім-небудзь, быць суспадчыннікам (суспадчынніцай)

соната

муз. саната, -ты жен.

сонатина

муз. санаціна, -ны жен.

сонатный

санатны

сонет

поэт. санет, -та муж.

сонетный

санетны