Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раздёргивать

несовер. разг.

1) расскубаць

(разрывать) разрываць

2) (занавеску) расшморгваць

раздёргиваться

1) расшморгвацца

см. раздёрнуться

2) страд. расскубацца

разрывацца

расшморгвацца

см. раздёргивать

раздёрнутый

расшмаргнуты

раздёрнуть

совер. (занавеску) разг. расшмаргнуць

раздёрнуться

расшмаргнуцца

раздирание

раздзіранне, -ння ср., разрыванне, -ння ср.

раздирать

несовер. прям., перен. раздзіраць, разрываць

раздираться

возвр., страд. раздзірацца, разрывацца

раздирающий

1) прич. які (што) раздзірае, які (што) разрывае

2) прил. страшэнны, жахлівы

раздирающий душу крик — страшэнны (жахлівы) крык

раздобреть

совер. разг. (пополнеть) распаўнець, растаўсцець, разбыцца