раздельность
1) асобнасць, -ці
раздзельнасць, -ці
2) раздзельнасць, -ці
раздельность
1) асобнасць, -ці
раздзельнасць, -ці
2) раздзельнасць, -ці
раздельный
1) асобны, паасобны
раздзельны
2) (чёткий) раздзельны, выразны
3)
разделять
1) дзяліць, раздзяляць, падзяляць
2)
(присоединяться) далучацца
(держаться, придерживаться) трымацца, прытрымлівацца
(переживать) перажываць (разам), зазнаваць
часто переводится также оборотом в сочетании с
разделяться
1) дзяліцца, раздзяляцца, падзяляцца
2)
раздетый
раздзеты
(без верхнего платья) распранены, распрануты
раздеть
(снять верхнее платье) распрануць,
раздеться
раздзецца,
распрануцца,
раздёрганный
расскубены,
разарваны,
раздёргать
(разорвать) разарваць,
раздёргивание
1) расскубванне, -ння
разрыванне, -ння
2) расшморгванне, -ння