Verbum

изобилующий

(чем) багаты (на што, чым)

изобильно

см. обильно

изобильный

см. обильный

изобличать

несовер. выкрываць (каго-што)

(обнаруживать) выяўляць (каго-што)

(обвинять) абвінавачваць (каго у чым), сведчыць (аб чым)

изобличать взяточника — выкрываць хабарніка

изобличать кого-либо во лжи — выкрываць чыю-небудзь хлусню

изобличаться

страд. выкрывацца

выяўляцца

абвінавачвацца, сведчыцца

изобличение

выкрыццё, -цця ср.

выяўленне, -ння ср.

абвінавачванне, -ння ср.

изобличённый

выкрыты, мног. павыкрываны

выяўлены

абвінавачаны

изобличитель

выкрывальнік, -ка муж.

(обвинитель) абвінаваўца, -цы муж., жен.

изобличительница

выкрывальніца, -цы жен.

абвінаваўца, -цы муж., жен.

изобличительный

выкрывальны, абвінаваўчы