Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

совершенство

ср. дасканаласць, -ці жен.

совершенствование

удасканальванне, -ння ср., удасканаленне, -ння ср.

совершенствованный

удасканальваны

совершенствовать

несовер. удасканальваць

совершенствоваться

возвр., страд. удасканальвацца

совершённый

1) (сделанный) зроблены

учынены

(о чём-либо дурном) натвораны

(произведённый) праведзены

(осуществлённый) здзейснены, ажыццёўлены

(исполненный) выкананы

2) (об условии, сделке и т.п.) учынены, заключаны

аформлены

3) (об обряде) спраўлены

зроблены

(о богослужении) адпраўлены

совершитель

книжн. здзяйсняльнік, -ка муж., выканавец, -наўца муж.

совершить

совер.

1) (сделать) зрабіць, учыніць

(о чём-либо дурном) натварыць

(произвести) правесці

(осуществить) здзейсніць, ажыццявіць

(исполнить) выканаць

(свершить) звяршыць

совершить подвиг — зрабіць подзвіг

совершить перелёт — зрабіць пералёт

совершить ошибку — зрабіць памылку

совершить покушение — зрабіць замах

совершить преступление — зрабіць (учыніць) злачынства

задуманное надо совершить — задуманае трэба здзейсніць (ажыццявіць, выканаць)

2) (условие, сделку и т.п.) учыніць, заключыць

аформіць

3) (обряд) справіць

зрабіць

(богослужение) адправіць

совершиться

1) (произойти) адбыцца

(случиться) здарыцца

стацца

2) (сделаться) зрабіцца

учыніцца

(осуществиться) здзейсніцца, ажыццявіцца

(сбыться) збыцца

3) (окончиться) скончыцца

совестить

несовер. разг. уст. сарамаціць, угаворваць