Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

опускной

апускны

опустевший, опустелый

апусцелы

опустение

апусценне, -ння ср.

опустеть

совер.

1) (стать пустым) апусцець

2) (стать безлюдным) апусцець, абязлюдзець

опустившийся

прил., перен. (морально) заняпалы

опустить

совер.

1) апусціць, мног. паспускаць, спусціць, мног. паспускаць

2) (пропустить) выпусціць, мног. павыпускаць, прапусціць, мног. папрапускаць, выкінуць, мног. павыкідаць, павыкідваць

см. опускать

опустить крылья — апусціць крылы

опустить нос — апусціць нос

опуститься

1) апусціцца, мног. паапускацца, спусціцца, мног. паспускацца

(на стул) сесці

2) (о почве, доме) асесці

(об уровне воды) знізіцца, спасці

3) перен. (морально) апусціцца

опустошать

несовер.

1) спустошваць, спусташаць, апустошваць, апусташаць

2) (опорожнять) разг. апаражняць

апустошваць, апусташаць

3) перен. (морально) апустошваць, апусташаць

опустошаться

страд.

1) спустошвацца, спусташацца, апустошвацца, апусташацца

2) апаражняцца

апустошвацца, апусташацца

3) апустошвацца, апусташацца

см. опустошать

опустошение

1) спусташэнне, -ння ср., апусташэнне, -ння ср.

(неоконч. действие) спустошванне, -ння ср., апустошванне, -ння ср.

2) апаражненне, -ння ср.

апусташэнне, -ння ср.

(неоконч. действие) апустошванне, -ння ср.

3) апусташэнне, -ння ср.

см. опустошать