снаружи
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніснаряд
1)
2) (приспособление) прылада, -ды
снарад, -да
3) (совокупность инструментов)
снарядить
(кого-либо в дорогу) сабраць
(снабдить чем-либо) забяспечыць
снарядиться
(в дорогу) сабрацца
снарядный
1)
2)
снарядовый
снарадавы
снаряжать
(кого-либо в дорогу) збіраць
(снабжать чем-либо) забяспечваць
снаряжаться
1)
(в дорогу) збірацца
2)
збірацца
забяспечвацца
снаряжение
1) (действие) падрыхтоўка, -кі
зборы, -раў
забеспячэнне, -ння
2) (о предметах) амуніцыя, -цыі
рыштунак, -нку
(принадлежности) начынне, -ння
снаряжённый
падрыхтаваны, падгатаваны
(в дорогу) сабраны
(снабжённый чем-либо) забяспечаны