смягчаться
1) мякчэць
змякчацца, памякчацца
2) страд. змякчацца, памякчацца
см. смягчать
смягчающий
1) прич. які (што) змякчае, які (што) памякчае
см. смягчать
2) прил. змякчаючы
смягчающие вину обстоятельства — змякчаючыя віну акалічнасці
3) прил. (мягчительный) мед. памякчальны
смягчающие средства — памякчальныя сродкі
смягчение
прям., перен. змякчэнне, -ння ср.
смягчитель
хим. змякчальнік, -ку муж.
смягчить
совер. прям., перен. змякчыць, памякчыць
смягчить кожу — змякчыць скуру
смягчить свет абажуром — змякчыць (памякчыць) святло абажурам
смягчить боль — змякчыць (зменшыць) боль
смягчить приговор — змякчыць (памякчыць) прыгавор
смягчить согласный звук — змякчыць (памякчыць) зычны гук
смягчиться
в разн. знач. змякчыцца, памякчэць
кожа смягчилась — скура змякчылася (памякчэла)
гнев смягчился — гнеў змякчыўся (памякчэў)
звук смягчился — гук змякчыўся (памякчэў)
смякнуть
совер. прост.
1) (стать мягким) змякнуць, размякнуць
2) (стать расслабленным, обмякнуть) змякнуць, абмякнуць
3) перен. (утратить строгость) змякнуць, памякчэць