Verbum

смутить

совер.

1) (вызвать чувство стеснения) засароміць

(привести в замешательство) збянтэжыць

2) (взволновать) усхваляваць

3) (взбунтовать, возбудить) уст. узбунтаваць, усхваляваць

смутиться

1) засаромецца

збянтэжыцца

сумецца

2) (взволноваться) усхвалявацца

смутно

1) нареч. (неотчётливо) невыразна, няясна

цьмяна

2) нареч. безл. в знач. сказ. (неспокойно, тревожно) неспакойна, трывожна

смутность

невыразнасць, -ці жен., няяснасць, -ці жен.

цьмянасць, -ці жен.

смутный

1) (неотчётливый) невыразны, няясны

цьмяны

2) (беспокойный, тревожный) неспакойны, трывожны

3) (мятежный) смутны

смутное время ист. — смутны час

смутьян

разг. бунтаўшчык, -ка муж., баламут, -та муж.

смутьянить

несовер. прост. бунтаваць, баламуціць

смутьянка

разг. бунтаўшчыца, -цы жен., баламутка, -кі жен.

смутьянский

бунтаўшчыцкі, баламутны

смутьянство

бунтаўшчыцтва, -ва ср., баламуцтва, -ва ср.