Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шумящий

1) прич. які (што) шуміць

які (што) гамоніць

які (што) крычыць

см. шуметь 1

2) прил. шумлівы

шунгит

мин. шунгіт, -ту муж.

шунт

эл. шунт, род. шунту муж.

шунтовой

шунтавы

шурин

швагер, -гра муж.

шуровать

несовер. прям., перен. шураваць

шуроваться

страд. шуравацца

шуровка

жен. шураванне, -ння ср., шуроўка, -кі жен.

шурум-бурум

муж. прост.

1) собир. хлам’ё, -м’я ср.

2) (беспорядок) шурум-бурум, -му муж.

шуруп

муж. тех. шруба, -бы жен.