Verbum

чиниться

I несовер.

1) (починяться) папраўляцца, рамантавацца, рапаравацца

(накладываться — о заплатах) латацца, лапіцца

2) (заостряться) вастрыцца, завострывацца

3) страд. папраўляцца, рамантавацца, рапаравацца

латацца, лапіцца

вастрыцца, завострывацца

см. чинить I

II несовер. страд. уст. чыніцца, учыняцца

рабіцца

стварацца

см. чинить II

III несовер. уст. скромнічаць

цырымоніцца

чинка

жен. разг. (действие)

1) праўка, -кі жен., папраўка, -кі жен., рапараванне, -ння ср., рамонт, -ту муж.

латанне, -ння ср., лапленне, -ння ср.

2) вастрэнне, -ння ср., завострыванне, -ння ср.

см. чинить I

чинно

нареч.

1) прыстойна

паважна, ладам, стройна

2) манерна

цырымонна

см. чинный

чинность

1) прыстойнасць, -ці жен.

паважнасць, -ці жен.

2) манернасць, -ці жен.

цырымоннасць, -ці жен.

см. чинный

чинный

1) (благопристойный) прыстойны

(степенный) паважны

2) (жеманный) манерны

(церемонный) цырымонны

чиновник

чыноўнік, -ка муж.

чиновница

чыноўніца, -цы жен.

чиновнический

чыноўніцкі

чиновничество

собир. чыноўніцтва, -ва ср.

чиновничий

чыноўніцкі