Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раскатиться

раскаціцца

колесо раскатилось — кола раскацілася

раскатка

жен.

1) (действие по глаг. раскатать) раскачванне, -ння ср.

2) (действие по глаг. раскатить) раскочванне, -ння ср.

3) (скалка) качалка, -кі жен.

раскатчик

раскатчык, -ка муж.

раскатчица

раскатчыца, -цы жен.

раскатывание

ср. см. раскатка 1, 2

раскатывать

несовер.

1) (разворачивать) раскочваць

раскатывать штуку полотна — раскочваць трубку палатна

2) (катком) раскачваць

раскатывать тесто — раскачваць цеста

3) (много ездить) разг. раз’язджаць

4) (выравнивать) укачваць, выраўноўваць

раскатываться

1) раскочвацца

см. раскататься 1

2) раскачвацца

см. раскататься 2

3) раскочвацца

см. раскатиться

4) (о звуках) каціцца, разлягацца

5) страд. раскочвацца

раскачвацца

укачвацца

выраўноўвацца

см. раскатывать 1, 2, 4

раскачанный

1) разгайданы, раскалыханы, разгушканы

2) расхістаны, раскалываны, расківаны

3) разварушаны

см. раскачать

раскачать

совер.

1) (качели, маятник и т.п.) разгайдаць, раскалыхаць, разгушкаць

2) (расшатать) расхістаць, раскалываць, расківаць

3) перен. разг. разварушыць

его не раскачаешь — яго не разварушыш

раскачаться

1) разгайдацца, раскалыхацца, разгушкацца

2) (расшататься) расхістацца, раскалывацца, расківацца

3) перен. разг. разварушыцца