Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

исключительный

1) (не похожий на других, особенный, необыкновенный) выключны

(чрезвычайный — ещё) надзвычайны

исключительные законы — выключныя законы

исключительный случай — выключны (надзвычайны) выпадах

человек исключительной доброты — чалавек выключнай дабраты

2) (присущий только данному лицу, предмету и т.п., единственный) выключны

исключительная собственность государства на землю — выключная ўласнасць дзяржавы на зямлю

исключительные права — выключныя правы

исключить

совер. в разн. знач. выключыць, мног. павыключаць

(вывести — ещё) вывесці, мног. павыводзіць

(изъять — ещё) зняць, мног. пазнімаць

исковерканный

1) сапсаваны

зламаны

знявечаны, скалечаны

2) сапсаваны, скалечаны, знявечаны

3) перакручаны

скажоны

см. исковеркать

исковеркать

совер.

1) (испортить, изуродовать) папсаваць, сапсаваць

зламаць

(причинить увечье) знявечыць, пакалечыць, скалечыць

2) перен. (изуродовать нравственно) сапсаваць, скалечыць, знявечыць

3) перен. (извратить, исказить) перакруціць

сказіць

исковеркаться

разг.

1) (испортиться, изломаться) сапсавацца

паламацца

(изувечиться) пакалечыцца, скалечыцца

2) перен. (извратиться, исказиться) перакруціцца

сказіцца

исковой

юр. іскавы

исковая давность — іскавая даўнасць

исковыривать

несовер. разг. скалупваць

исковырянный

разг. скалупаны, пакалупаны

исковырять

совер. разг. скалупаць, пакалупаць

исколесить

совер. разг. (изъездить) аб’ездзіць

з’ездзіць

(исходить) абхадзіць