Verbum

изветчица

уст. даносчыца, -цы жен., паклёпніца, -цы жен.

изветшалый

уст. см. обветшалый

изветшать

совер. уст. см. обветшать

извечно

нареч. спрадвечна, адвечна, спрадвеку, адвеку

спакон веку

извечность

уст. спрадвечнасць, -ці жен., адвечнасць, -ці жен.

извечный

спрадвечны, адвечны

извещать

несовер. паведамляць (каму)

(оповещать) апавяшчаць, (каго)

наказваць (каму)

извещаться

страд. паведамляцца

апавяшчацца

извещение

ср.

1) (действие) паведамленне, -ння ср.

апавяшчэнне, -ння ср., наказ, -зу муж.

2) (документ) паведамленне, -ння ср.

платёжное извещение — плацежнае паведамленне

предварительное извещение — папярэдняе паведамленне

извещённый

паведамлены

апавешчаны