Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

договориться

совер.

1) (условиться) дагаварыцца, дамовіцца

2) в др. знач. дагаварыцца

договориться до абсурда — дагаварыцца да абсурду

договорник

разг. дагаворнік, -ка муж.

договорный

дагаворны

догола

нареч. дагала

нагала

догонять

несовер. в разн. знач. даганяць

см. догнать

догорание

дагарванне, -ння ср., дагаранне, -ння ср.

догорать

несовер. дагарваць, дагараць

догореть

совер. дагарэць, мног. падагарваць, падагараць

догребать

несовер.

1) даграбаць

2) (на вёслах) давяслоўваць

догребаться

страд. даграбацца

см. догребать 1