Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

док

мор. док, род. дока муж.

дока

прост. майстар, -тра муж., знаток, род. знатака муж., мастак, -ка муж.

штукар, -ра муж.

обл. дока, -кі муж.

доказанность

даказанасць, -ці жен., даведзенасць, -ці жен.

доказанный

даказаны, даведзены

доказательно

нареч. доказна

пераканаўча, пераканальна

доказательность

доказнасць, -ці жен.

пераканаўчасць, -ці жен., пераканальнасць, -ці жен.

доказательный

доказны

(убедительный) пераканаўчы, пераканальны

(основательный) слушны

доказательство

ср. доказ, -зу муж.

(довод) довад, -ду муж.

вещественное доказательство юр. — рэчавы доказ

доказать

совер.

1) давесці, даказаць

2) (донести) разг. даказаць, данесці

доказуемость

даказальнасць, -ці жен.