договориться

совер.

1) (условиться) дагаварыцца, дамовіцца

2) в др. знач. дагаварыцца

договориться до абсурда — дагаварыцца да абсурду

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)