Verbum

слагательница

уст. складальніца, -цы жен.

слагать

несовер. складаць, складваць

слагаться

возвр., страд. складацца, складвацца

слад

сладу нет — рады няма

сладенький

уменьш.-ласк. прям., перен. салодзенькі

сладить

совер.

1) (сделать, изготовить) зрабіць, змайстраваць, зладзіць

2) (устроить) абладзіць

сладить дело — абладзіць справу

3) (справиться) управіцца, саўладаць, даць рады

сладиться

зладзіцца

(договориться) прост. дамовіцца

сладкий

1) салодкі

2) перен. салодкі

(приятный) прыемны

сладкие речи — салодкія (прыемныя) размовы

3) перен. (о жизни, судьбе) разг. салодкі, шчаслівы

сладко

нареч.

1) соладка

2) перен. соладка

прыемна

сладковато

нареч. саладкавата