Verbum

распивочно

нареч. уст. распівачна

распивочный

уст. распівачны

распил

муж. спец.

1) (действие) распілоўванне, -ння ср., распілоўка, -кі жен.

2) (место разреза) распіл, -лу муж.

распиленный

распілаваны, мног. параспілоўваны

распиливать

несовер. распілоўваць

распиливаться

возвр., страд. распілоўвацца

распилить

совер. распілаваць, мног. параспілоўваць

распилиться

распілавацца

распилка, распиловка

жен. тех. распілоўка, -кі жен., распілоўванне, -ння ср.

распиловочный

тех. распіловачны