Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д е ё ж з и к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ъ ы ь э ю я

а е и

сцепление

1) (действие) счапленне, -ння ср.

неоконч. счэпліванне, -ння ср.

сашчэпліванне, -ння ср.

2) (состояние) счапленне, -ння ср.

сцепление молекул — счапленне малекул

сцепленный

1) счэплены, мног. пасчапляны, пасчэпліваны

2) сашчэплены, мног. пасашчапляны, пасашчэпліваны

3) сціснуты, сцяты

см. сцепить

сцеплять

несовер.

1) (цеплять одно за другое) счапляць, счэпліваць

2) (соединять сплетая) сашчапляць, сашчэпліваць

3) (сжимать) разг. сціскаць, сцінаць

см. сцепить

сцепляться

1) (цепляться одно за другое) счапляцца, счэплівацца

2) (соединяться сплетаясь) сашчапляцца, сашчэплівацца

3) (сжиматься) разг. сціскацца, сцінацца

4) (схватываться в драке, вступать в ожесточённый спор) разг. счапляцца, счэплівацца, сашчапляцца, сашчэплівацца, схоплівацца, схватвацца, сплятацца

см. сцепиться

5) страд. счапляцца, счэплівацца

сашчапляцца, сашчэплівацца

сціскацца, сцінацца

см. сцеплять

сцепной

тех. счэпны

сцепщик

ж.-д. счэпшчык, -ка муж.

сцепщица

счэпшчыца, -цы жен.