Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сцентрироваться

сцэнтравацца

сцентрованный

спец. сцэнтраваны

сцентровать

совер. спец. см. сцентрировать

сцентроваться

см. сцентрироваться

сцеп

в разн. знач. счэп, род. счэпа муж.

комбайн в сцепе с трактором — камбайн у счэпе з трактарам

вагонные сцепы — вагонныя счэпы

сцепить

совер.

1) (зацепить одно за другое) счапіць, мног. пасчапляць, пасчэпліваць

2) (соединить, сплетая) сашчапіць, мног. пасашчапляць, пасашчэпліваць

3) (сжать) разг. сціснуць, сцяць

сцепить челюсти (зубы) — сціснуць (сцяць) сківіцы (зубы)

сцепиться

1) (зацепиться одно за другое) счапіцца, мног. пасчапляцца, пасчэплівацца

2) (соединиться, сплетаясь) сашчапіцца, мног. пасашчапляцца, пасашчэплівацца

3) (сжаться) разг. сціснуцца, сцяцца

4) (схватиться в драке, вступить в ожесточённый спор) разг. счапіцца, сашчапіцца, схапіцца, схваціцца, сплесціся

сцепка

жен.

1) (действие) счэпка, -кі жен., счапленне, -ння ср.

неоконч. счэпліванне, -ння ср.

2) в др. знач. счэп, род. счэпа муж.

сцепление

1) (действие) счапленне, -ння ср.

неоконч. счэпліванне, -ння ср.

сашчэпліванне, -ння ср.

2) (состояние) счапленне, -ння ср.

сцепление молекул — счапленне малекул

сцепленный

1) счэплены, мног. пасчапляны, пасчэпліваны

2) сашчэплены, мног. пасашчапляны, пасашчэпліваны

3) сціснуты, сцяты

см. сцепить