сквитаться
разг. сквітацца, паквітацца
сквозить
I несовер. безл. прадзімаць, цягнуць, праймаць
в окно начинает сквозить — з акна пачынае цягнуць (прадзімаць)
тут сквозит — тут прадзімае (цягне, праймае)
II несовер.
1) (просвечивать) свіцецца
(проглядывать) праглядваць
материя сквозит — матэрыя свіціцца
сквозь ветви сквозит лазурь — праз галлё свіціцца (праглядвае) блакіт
2) перен. (замечаться) заўважацца
(слегка обнаруживаться) праглядваць
в его словах сквозило неудовольствие — у яго словах заўважалася (відаць была, праглядвала) нездаволенасць
сквозиться
несовер. разг. свіцецца
(виднеться) праглядваць, віднецца
сквозной
1) (об отверстиях) навылётны
сквозная рана — навылётная рана
сквозная дыра — навылётная дзірка
2) скразны
сквозная бригада — скразная брыгада
3) (просвечивающий) празрысты
(редкий) рэдкі
(ажурный) ажурны
сквозной ветер — скавыш
сквозняк
муж. скразняк, -ку муж., пройма, -мы жен., разг. скавыш, -шу муж.
сквозь
предлог с вин. праз (што)
скрозь (што)
пробираться сквозь толпу — прабірацца праз (скрозь) натоўп
я был готов сквозь землю провалиться — я быў гатовы скрозь зямлю праваліцца
смотреть сквозь пальцы — глядзець праз пальцы
сказать сквозь зубы — сказаць праз зубы
смотреть сквозь призму — глядзець праз прызму
смотреть сквозь розовые очки — глядзець праз ружовыя акуляры
скворец
зоол. шпак, род. шпака муж.