Verbum

разбередить

совер.

1) (вызвать боль) разверадзіць, развярэдзіць, раздражніць, раз’ятрыць, расцвяліць

разбередить рану — разверадзіць (развярэдзіць, раздражніць, раз’ятрыць, расцвяліць) рану

2) перен. (растревожить, разволновать) растрывожыць, расхваляваць

разбередить душу — растрывожыць (расхваляваць) душу

3) перен. (возбудить, усилить) раздражніць

разбередить самолюбие — раздражніць самалюбства

разбередиться

разверадзіцца, развярэдзіцца, раздражніцца, раз’ятрыцца, расцвяліцца

см. разбереживаться 1

разбережённый

1) развярэджаны, раздражнёны, раз’ятраны, расцвелены

2) перен. растрывожаны, расхваляваны

3) перен. раздражнёны

см. разбередить

разбереживать

несовер.

1) (вызывать боль) развярэджваць, раздражняць, раз’ятрываць, расцвельваць

разбереживать рану — развярэджваць (раздражняць, раз’ятрываць, расцвельваць) рану

2) перен. (тревожить, волновать) растрывожваць, хваляваць

разбереживать душу — растрывожваць (хваляваць) душу

3) перен. (возбуждать, усиливать) раздражняць

разбереживать злобу — раздражняць злосць

разбереживаться

1) (становиться разбережённым) разг. развярэджвацца, раздражняцца, раз’ятрывацца, расцвельвацца

2) страд. развярэджвацца, раздражняцца, раз’ятрывацца, расцвельвацца

растрывожвацца, хвалявацца

см. разбереживать

разбивание

разбіванне, -ння ср.

паралізаванне, -ння ср.

разменьванне, -ння ср.

разладжванне, -ння ср.

см. разбивать

разбивать

несовер. в разн. знач. разбіваць

(о параличе — ещё) паралізаваць

(о деньгах — ещё) прост. разменьваць

(расстраивать — ещё) разладжваць

см. разбить

разбиваться

1) разбівацца

см. разбиться

2) страд. разбівацца

паралізавацца

разменьвацца

разладжвацца

см. разбивать

разбивка

в разн. знач. разбіўка, -кі жен.

разбивка сада — разбіўка саду

разбивка на слоги — разбіўка на склады

разбивка на местности — разбіўка на мясцовасці

см. разбивать

разбивной

разбіўны