работоспособность
працаздольнасць, -ці жен.
работяга
муж., жен. разг. (о мужчине) працавік, -ка муж., рабацяга, -гі муж.
(о женщине) працавічка, -кі жен., рабацяга, -гі жен.
рабоче-крестьянский
рабоча-сялянскі
рабоче-крестьянская власть — рабоча-сялянская ўлада
рабочий
I сущ. рабочы,
-чага муж.
рабочий от станка — рабочы ад станка
подённый рабочий — падзённы рабочы
государство рабочих и крестьян — дзяржава рабочых і сялян
II прил. в разн. знач. рабочы
рабочий класс — рабочы клас
рабочая молодёжь — рабочая моладзь
рабочее движение — рабочы рух
рабочая гипотеза — рабочая гіпотэза
рабочая сила эк. — рабочая сіла
в рабочем порядке — у рабочым парадку
рабочие руки — рабочыя рукі
рабочком
(рабочий комитет) рабачком, -ма муж. (рабочы камітэт)
рабселькор
(рабочий и сельский корреспондент) рабселькор, -ра муж. (рабочы і сельскі карэспандэнт)