Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

работоспособность

працаздольнасць, -ці жен.

работоспособный

працаздольны

работяга

муж., жен. разг. (о мужчине) працавік, -ка муж., рабацяга, -гі муж.

(о женщине) працавічка, -кі жен., рабацяга, -гі жен.

работящий

прил. разг. працавіты

рабочая

сущ. рабочая, -чай жен.

см. рабочий I

рабоче-крестьянский

рабоча-сялянскі

рабоче-крестьянская власть — рабоча-сялянская ўлада

рабочий

I сущ. рабочы, -чага муж.

рабочий от станка — рабочы ад станка

подённый рабочий — падзённы рабочы

государство рабочих и крестьян — дзяржава рабочых і сялян

II прил. в разн. знач. рабочы

рабочий класс — рабочы клас

рабочая молодёжь — рабочая моладзь

рабочее движение — рабочы рух

рабочая гипотеза — рабочая гіпотэза

рабочая сила эк. — рабочая сіла

в рабочем порядке — у рабочым парадку

рабочие руки — рабочыя рукі

рабочком

(рабочий комитет) рабачком, -ма муж. (рабочы камітэт)

рабселькор

(рабочий и сельский корреспондент) рабселькор, -ра муж. (рабочы і сельскі карэспандэнт)

рабселькоровский

рабселькораўскі