Verbum

гладильщица

прасавальшчыца, -цы жен.

гладиолус

бот. гладыёлус, -са и (собир.) -су муж.

гладить

несовер. в разн. знач. гладзіць

(утюгом — ещё) прасаваць

гладить по головке кого — гладзіць па галоўцы каго

гладить против шерсти — гладзіць супраць шэрсці

гладиться

1) гладзіцца

2) страд. гладзіцца

прасавацца

см. гладить

гладкий

прям., перен. гладкі

гладкая дорога — гладкая дарога

гладкая речь — гладкая гаворка

с него взятки гладки — што з яго возьмеш

гладко

нареч. гладка

гладкокожий

гладкаскуры

гладкоствольный

воен. гладкаствольны

гладкость

гладкасць, -ці жен.

гладкошёрстный, гладкошёрстый

гладкашэрсны