расщеп
спец., разг. расшчэп, -пу муж.
расщепать
совер. разг. пашчапаць, мног. парасшчэпліваць, парасшчапляць
расщепить
совер. в разн. знач. расшчапіць, мног. парасшчэпліваць, парасшчапляць
расщепить палку — расшчапіць палку
расщепить эфир хим. — расшчапіць эфір
расщепиться
расшчапіцца, мног. парасшчэплівацца, парасшчапляцца
расщеплённый
расшчэплены, мног. парасшчэпліваны, парасшчапляны
расщеплять
совер. в разн. знач. расшчэпліваць, расшчапляць
см. расщепить
расщепляться
возвр., страд. расшчэплівацца, расшчапляцца
расщёлканный
1) разлузаны
2) разнесены, распатронены, разбіты
см. расщёлкать
расщёлкать
совер.
1) (расколоть щелкая) разлузаць
2) перен. (подвергнуть критике) прост. разнесці, распатроніць, разбіць