Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

развратный

распусны

разбэшчаны

развращать

несовер.

1) (приучать к разврату) разбэшчваць

2) (доводить до морального разложения) разбэшчваць

3) (избаловывать) распускаць, раздурваць

развращаться

1) (становиться развратным) разбэшчвацца

2) (морально разлагаться) разбэшчвацца

3) (избаловываться) распускацца, раздурвацца

4) страд. разбэшчвацца

распускацца, раздурвацца

см. развращать

развращение

ср.

1) (действие) разбэшчванне, -ння ср.

раздурванне, -ння ср.

см. развращать

2) (состояние) разбэшчанне, -ння ср.

распуста, -ты жен.

развращённость

1) разбэшчанасць, -ці жен., распуснасць, -ці жен.

2) разбэшчанасць, -ці жен.

3) распушчанасць, -ці жен., раздуранасць, -ці жен.

см. развращённый 2–4

развращённый

1) прич. разбэшчаны, мног. паразбэшчваны

распушчаны, мног. параспусканы, раздураны, мног. параздурваны

см. развратить

2) прил. (развратившийся) разбэшчаны, распусны

3) прил. (дошедший до морального разложения) разбэшчаны

4) прил. (распущенный, избалованный) распушчаны, раздураны

развыться

совер. разг. прям., перен. развыцца

развьюченный

разуючаны

развьючивание

разуючванне, -ння ср.

развьючивать

несовер. разуючваць