Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разврат

муж.

1) (половая распущенность) распуста, -ты жен.

2) (испорченность) разбэшчанасць, -ці жен.

3) (избалованность) разг. раздуранасць, -ці жен.

развратитель

книжн. разбэшчвальнік, -ка муж.

см. развратить 1, 2

развратительница

разбэшчвальніца, -цы жен.

развратить

совер.

1) (приучить к разврату) разбэсціць, мног. паразбэшчваць

2) (довести до морального разложения) разбэсціць, мног. паразбэшчваць

3) (избаловать) распусціць, мног. параспускаць, раздурыць, мног. параздурваць

развратиться

1) (стать развратным) разбэсціцца, мног. паразбэшчвацца

2) (морально разложиться) разбэсціцца, мног. паразбэшчвацца

3) (избаловаться) распусціцца, мног. параспускацца, раздурэць, раздурыцца

развратник

распуснік, -ка муж.

развратница

распусніца, -цы жен.

развратничать

несовер. распуснічаць

развратно

нареч. распусна

разбэшчана

развратность

распуснасць, -ці жен.

разбэшчанасць, -ці жен.