Verbum

исправиться

выправіцца

исправление

ср.

1) (действие) папраўка, -кі жен., рамантаванне, -ння ср.

2) выпраўленне, -ння ср.

папраўка, -кі жен.

3) (обязанности) выкананне, -ння ср.

неоконч. выконванне, -ння ср.

см. исправлять

исправленный

1) папраўлены, адрамантаваны

2) выпраўлены

папраўлены

см. исправить

исправлять

несовер.

1) (чинить) папраўляць, рамантаваць

2) (устранять недостатки) выпраўляць

(вносить поправки) правіць

3) (обязанности) выконваць

исправляться

1) выпраўляцца

2) страд. папраўляцца, рамантавацца

выпраўляцца

правіцца

выконвацца

см. исправлять

исправник

дорев. спраўнік, -ка муж.

исправно

нареч. спраўна

исправность

спраўнасць, -ці жен.

в исправности — цэлы, спраўны, непашкоджаны

исправный

спраўны

цэлы, непашкоджаны

испражнение

(действие) выпаражненне, -ння ср., спаражненне, -ння ср.