расточиться
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэннірасточка
расточник
расточный
расточны
растр
растра
растравить
1) (вызвать раздражение) раздражніць, разверадзіць, раз’ятрыць
2)
раздражніць, разахвоціць
3) (раздразнить)
4)
растравиться
1) (прийти в болезненное состояние от какого-либо раздражения) раздражніцца, раз’ятрыцца
2)
растравление
(действие) раздражненне, -ння
разахвочанне, -ння
растраўленне, -ння
растравленный
1) (раздражнённый) раздражнены, развярэджаны, раз’ятраны
2)
3) (раздразнённый)
4)