растравить

совер.

1) (вызвать раздражение) раздражніць, разверадзіць, раз’ятрыць

растравить рану — раздражніць (разверадзіць, раз’ятрыць) рану

2) перен. растрывожыць

раздражніць, разахвоціць

растравить старое горе — растрывожыць старое гора

они его растравили — яны яго раздражнілі

3) (раздразнить) прост. раздражніць

растравить собак — раздражніць сабак

4) хим. растравіць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)