раскуриться
раскурыцца
раскурка
жен. разг. раскурка, -кі жен., раскурванне, -ння ср.
раскусить
совер. прям., перен. раскусіць, мног. параскусваць
раскусить орех — раскусіць арэх
раскусить, в чём дело разг. — раскусіць, у чым справа
его нелегко раскусить разг. — яго нялёгка раскусіць
раскусывание
раскусванне, -ння ср.
раскусывать
несовер. раскусваць
раскусываться
страд. раскусвацца
раскутанный
расхутаны, раскручаны
раскутать
совер. расхутаць, раскруціць
раскутаться
расхутацца, раскруціцца
раскутиться
совер. разг. разгуляцца
расп’янствавацца