Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

корчеваться

страд. карчавацца

корчемный

уст. карчомны

корчёванный

карчаваны

корчёвка

жен. карчаванне, -ння ср.

корчи

мн. курч, род. курчу муж.

(конвульсия) канвульсія, -сіі жен.

(судорога) сутарга, -гі жен.

корчить

несовер.

1) (сводить судорогами) курчыць

2) (коробить) безл. крывіць

3) (рожу, гримасу) крывіць, строіць

4) разг. (представлять из себя) строіць, выдаваць (за каго)

(прикидываться) прыкідвацца (кім)

корчить из себя знатока — строіць з сябе знатака (знаўцу) (выдаваць сябе за знатака, за знаўцу), прыкідвацца знатаком (знаўцам)

корчиться

курчыцца

корчма

уст. карчма, -мы жен.

корчмарка

карчмарка, -кі жен.

корчмарский

карчмарскі