корчить

несовер.

1) (сводить судорогами) курчыць

2) (коробить) безл. крывіць

3) (рожу, гримасу) крывіць, строіць

4) разг. (представлять из себя) строіць, выдаваць (за каго)

(прикидываться) прыкідвацца (кім)

корчить из себя знатока — строіць з сябе знатака (знаўцу) (выдаваць сябе за знатака, за знаўцу), прыкідвацца знатаком (знаўцам)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)