Verbum

раскупоривать

несовер.

1) (бутылку) адтыкаць, адкаркоўваць

2) (бочку) адтыкаць, адшпунтоўваць

3) в др. знач. раскупорваць

раскупориваться

1) адтыкацца, адкаркоўвацца

2) адтыкацца, адшпунтоўвацца

3) раскупорвацца

см. раскупориться

4) страд. адтыкацца, адкаркоўвацца

адшпунтоўвацца

раскупорвацца

см. раскупоривать

раскупорить

совер.

1) (бутылку) адаткнуць, мног. паадтыкаць, адкаркаваць, мног. паадкаркоўваць

2) (бочку) адаткнуць, мног. паадтыкаць, адшпунтаваць

3) в др. знач. раскупорыць

раскупориться

1) (о бутылке) адаткнуцца, мног. паадтыкацца, адкаркавацца, мног. паадкаркоўвацца

2) (о бочке) адаткнуцца, мног. паадтыкацца, адшпунтавацца

3) в др. знач. раскупорыцца

раскуражиться

совер. прост. раскуражыцца

раскуренный

раскураны

раскуривание

раскурванне, -ння ср.

раскуривать

несовер. раскурваць

раскуриваться

возвр., страд. раскурвацца

раскурить

совер. раскурыць