Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

изживать

несовер.

1) зжываць

(искоренять) выкараняць

2) (выходить из употребления) выходзіць з ужытку

(отмирать) адміраць

изживаться

1) зжывацца

(искореняться) выкараняцца

2) см. изживать 2

3) страд. зжывацца

выкараняцца

см. изживать 1

изжигать

несовер. разг.

1) прапальваць

2) (обжигать) апякаць

3) (расходовать на топку) спальваць

изжигаться

разг.

1) апякацца

2) перен. (на солнце) спальвацца, спякацца

см. изжечься

3) страд. прапальвацца

апякацца

спальвацца

см. изжигать

изжитие

зжыванне, -ння ср.

изжитой, изжитый

1) зжыты

(искоренённый) выкаранены

2) (вышедший из употребления) які (што) выйшаў з ужытку

(отмерший) адмерлы

изжить

совер.

1) зжыць

(искоренить) выкараніць

2) (выйти из употребления) выйсці з ужытку

(отмереть) адмерці

изжога

пякотка, -кі жен., обл. печая, -чаі жен., обл. пячайка, -кі жен.

иззелена

нареч. зеленавата

иззелена-синий — зеленавата-сіні

иззеленённый

вызеленены, пазяленены