Verbum

исполнимый

здзяйсняльны, выканальны

это исполнимо — гэта можна здзейсніць (выканаць)

исполнитель

выканаўца, -цы муж.

исполнитель роли — выканаўца ролі

судебный исполнитель — судовы выканаўца

исполнительница

выканаўца, -цы жен.

исполнительность

стараннасць, -ці жен., спраўнасць, -ці жен., акуратнасць, -ці жен.

исполнительный

1) выканаўчы

исполнительная власть — выканаўчая ўлада

исполнительный комитет — выканаўчы камітэт

исполнительный лист — выканаўчы ліст

2) (старательный) старанны, спраўны, акуратны

исполнительный работник — старанны (спраўны, акуратны) работнік

исполнительский

выканальніцкі

исполнительство

муз., театр. выкананне, -ння ср.

исполнить

I совер.

1) (выполнить) выканаць

2) (осуществить) здзейсніць

II совер. уст. (чем — наполнить) напоўніць (чым)

(охватить — о чувствах, мыслях и т.п.) ахапіць, апанаваць

исполниться

I совер.

1) (осуществиться) здзейсніцца, збыцца, спраўдзіцца

2) (истечь — о времени, сроке) мінуць

прайсці

скончыцца

(о достижении какого-либо возраста) споўніцца

девочке исполнилось пять лет — дзяўчынцы споўнілася пяць гадоў

ему исполнилось сорок — яму ўжо сорак

II совер. уст. (наполниться) напоўніцца (чым)

(проникнуться) прасякнуцца

сердце исполнилось радостью (радости) — сэрца напоўнілася радасцю

исполнять

I несовер.

1) (выполнять) выконваць

2) (осуществлять) здзяйсняць

II несовер. уст. (наполнять) напаўняць (чым)

исполнять сердце надеждой — напаўняць сэрца надзеяй

(охватывать — о чувствах, мыслях и т.п.) ахопліваць, апаноўваць