Verbum

явиться

совер.

1) (появиться) з’явіцца, паявіцца

(прибыть) прыбыць

(приехать) прыехаць

(прийти) прыйсці

2) (возникнуть) з’явіцца, паявіцца, узнікнуць

явилась новая мысль — з’явілася (паявілася, узнікла) новая думка

3) (оказаться) з’явіцца

это явилось неожиданностью для всех — гэта з’явілася нечаканасцю для ўсіх

4) (случиться, представиться) трапіцца

если явится возможность… — калі трапіцца магчымасць…

явка

в разн. знач. яўка, род. яўкі жен.

явка на собрание обязательна — яўка на сход абавязковая

знать явку — ведаць яўку

явление

ср.

1) (действие) з’яўленне, -ння ср., паяўленне, -ння ср.

2) лит., театр. з’ява, -вы жен.

3) филос. з’ява, -вы жен.

явления природы — з’явы прыроды

4) (событие, случай) з’ява, -вы жен., з’явішча, -шча ср.

обычные явления — звычайныя з’явы (з’явішчы)

явленный

паказаны

выяўлены

праяўлены

выказаны

зроблены

см. явить

являть

несовер. книжн. (показывать) паказваць

(обнаруживать) выяўляць

(проявлять) праяўляць

(оказывать) выказваць

рабіць

(иметь) мець

лицо его являло следы усталости — твар яго выяўляў (меў) сляды стомленасці

являться

несовер.

1) (появляться) з’яўляцца, паяўляцца

(прибывать) прыбываць

(приезжать) прыязджаць

(приходить) прыходзіць

2) (возникать) з’яўляцца, паяўляцца, узнікаць

3) (оказываться) з’яўляцца

4) (случаться, представляться) трапляцца

см. явиться

5) (быть, служить чем-либо) з’яўляцца

6) страд. паказвацца

выяўляцца

праяўляцца

выказвацца

рабіцца

см. являть

явно

нареч. в знач. сказ.

1) (открыто) яўна

2) (очевидно) відавочна, яўна

см. явный

явнобрачные

мн. сущ. бот. уст. кветкавыя, -вых

явнополюсный

эл., тех. яўнаполюсны

явность

1) яўнасць, -ці жен.

2) відавочнасць, -ці жен., яўнасць, -ці жен.

см. явный