Verbum

чудный

цудоўны

чудо

ср. (мн. чудеса)

1) цуд, род. цуду муж.

(диво) дзіва, -ва ср.

совершить чудо — зрабіць цуд

чудом спастись от смерти — цудам выратавацца ад смерці

каким-то чудом — нейкім дзівам (цудам)

чудеса героизма — цуды гераізму

чудо искусства, техники — цуд мастацтва, тэхнікі

2) в знач. сказ. дзіва, дзіўна

это просто чудо! — гэта проста дзіва!

чудо, что — дзіва (дзіўна), што

чудо-богатырь — цуда-волат

чудеса в решете — цуды ў рэшаце

чудовище

ср. прям., перен. пачвара, -ры муж., жен.

(страшилище) страшыдла, -ла ср., страхоцце, -цця ср.

чудовищно

нареч. разг. жахліва

жудасна

страшэнна

чудовищность

1) пачварнасць, -ці жен.

страшэннасць, -ці жен.

2) жахлівасць, -ці жен.

жудаснасць, -ці жен.

страшэннасць, -ці жен.

см. чудовищный

чудовищный

1) пачварны

страшэнны

2) перен. разг. (ужасный) жахлівы

(жуткий) жудасны

(большой, страшный) страшэнны

чудодей

(кудесник) уст. вядзьмар, род. ведзьмара муж.

вядзьмак, род. ведзьмака муж., чараўнік, -ка муж.

чудодейственно

нареч. цудадзейна

чудодейственность

цудадзейнасць, -ці жен.

чудодейственный

цудадзейны