Verbum

чудо

ср. (мн. чудеса)

1) цуд, род. цуду муж.

(диво) дзіва, -ва ср.

совершить чудо — зрабіць цуд

чудом спастись от смерти — цудам выратавацца ад смерці

каким-то чудом — нейкім дзівам (цудам)

чудеса героизма — цуды гераізму

чудо искусства, техники — цуд мастацтва, тэхнікі

2) в знач. сказ. дзіва, дзіўна

это просто чудо! — гэта проста дзіва!

чудо, что — дзіва (дзіўна), што

чудо-богатырь — цуда-волат

чудеса в решете — цуды ў рэшаце