родитель
уст., обл. бацька, -кі муж.
родительница
уст., обл. маці, род. маці и мацеры жен.
родительный
родительный падеж грам. — родны склон
родительский
бацькоўскі
родительский день — бацькоўскі дзень
родить
совер., несовер.
1) совер. нарадзіць
спарадзіць
несовер. раджаць, радзіць
спараджаць
она родила мальчика — яна нарадзіла хлопчыка
родить слухи, настроения — нарадзіць (спарадзіць) чуткі, настроі, раджаць (спараджаць) чуткі, настроі
2) несовер. (о почве) радзіць
земля хорошо родит — зямля добра родзіць
в чём мать родила шутл. — у чым маці нарадзіла
родиться
1) совер. нарадзіцца
несовер. раджацца, радзіцца
нараджацца
2) перен. (появиться, возникнуть) совер. з’явіцца, узнікнуць, нарадзіцца, несовер. з’яўляцца, узнікаць, нараджацца
3) (произрасти, произрастать) совер. урадзіць
несовер. радзіць
прежде здесь плохо родилась пшеница, а в этом году родилась хорошо — раней тут дрэнна радзіла пшаніца, а ў гэтым годзе ўрадзіла добра
родиться в рубашке — нарадзіцца ў кашулі
родич
1) (член рода) ист. родзіч, -ча муж.
2) (родственник) прост. сваяк, -ка муж., родзіч, -ча муж., радня, -ні жен.
он мне родич — ён мне сваяк (родзіч, радня)
родник
муж. прям., перен. крыніца, -цы жен.