ранить
прям., перен.
1) совер. раніць, параніць
2) несовер. раніць
раннеспелость
с.-х. ранняспеласць, -ці жен.
ранний
в разн. знач. ранні
ранний сев — ранняя сяўба
ранние овощи — ранняя агародніна
ранние стихи Янки Купалы — раннія вершы Янкі Купалы
ранняя птичка — ранняя птушка
рано
нареч., безл. в знач. сказ. в разн. знач. рана
рано утром — рана, раніцай, раненька
я пришёл слишком рано — я прыйшоў занадта рана (зарана)
ещё рано обедать — яшчэ рана абедаць
рановато
нареч. разг. ранавата, зарана
ранозаживляющий
прил. мед. раназагойны, раназажыўляльны
рант
рант, род. ранта муж.
обувь на ранту — абутак на рантах